YEDİ GİBİYDİ YAŞIM, SEKİZE GİRMİŞ MİYDİM


 

Ner'den bilirdim annem? 
Çalınca sabah kapı,
Meryem Teyze diyerek bir koşu gidip açtım.
Baktım; gözleri kan çanağı, çenesinde ıslaklık.
Herhâlde çok üzülmüş, ağlamıştır sandım.

Ner'den bilirdim annem?
Kin doluymuş gözleri.
Bana öğretmedin ki ner'den bilebilirdim?
Yedi gibiydi yaşım, sekize girmiş miydim?
Anlayamadım işte ben, çocukluğuma ver benim.

Çalınca kapıyı, açtım ardına kadar.
Baktım; gözler kan çanağı, çenesinde ıslaklık.
Herhâlde çok üzülmüş, teyzem ağlamış sandım.

Bana “Bebem” derdi hep, canım teyzemdi benim.
Teyze ana yarısı, bir başkaydı sevişim.
O sabah çok değişik, bambaşka olmuş gibi.
Gözler kanla buğ'lanmış, ıslak ıslak çenesi.
Her zaman beni öpen o güzelim dudaklar
Bir tarafa çarpılmış, sandım ağlatmış biri.

Bir yana itti beni, dibeğin ta yanına.
Orağını savurdu anamın tam boynuna.
Ner'den bilirdim annem,
Affet ne olur beni!
Ama daha dün gece o,
Benim Meryem Teyze'mdi.

Affet can babam beni,
Affedin kardeşlerim!
Anlamadınız dünya ne
Olanlar neyin nesi…

Namazda hançerlemiş Bedros Amca babamı.
Teyze, hala, eniştem; hiçbiri kurtulmamış.
Kardeşlerim beklerken kahvaltı sofrasını,
Yakalayıp yakmışlar Haçik’le Hrant Dayı.

Beni, dibeğin tam üstünde
Buldu ağlarken Ancel.
“Melek ablam, koş!” dedim
“Canım yanıyor” benim.
Şimdi öpüp yaramı
Hemen geçirir diye.

Uzanırken elleri saçlarımın üstüne
Gözleri kandan kızıl,
Eteği kan yumağı…

Yedi gibiydi yaşım,
Sekize girmiş miydim?




                                                                                                                                                 Günay Tulun
Yazarlar ve Ozanlar Grubu
Sessizliğin Sesi Grubu
Kitap: Anılar Canlanırken III-"Geçmişi Yaşamak Gelecekle"
Dergi: Gerçeğin Damlaları
Elektronik Dergi: Sessizliğin Şiirsel Sesi
Elektronik Dergi: İnsan ve Sanat
Elektronik Dergi: Türk Edebiyatı
Bazı dergi ve internet siteleri
24.9.2005

İTHAF: "Ermenilerin yaptığı sayısız soykırım cinayetleri nedeniyle nefesleri bedenlerinden çekip alınan çocuklarımızın anısına ithaf edilmiştir."
Bir nefes şiir, tek kare görüntü: Akıl taşıyan gözlere yeterli delil değil mi?