Gecenin karasında dilemiştim yetmedi,
Güneşin altında da af diliyorum şimdi.
Ölesiye üzgünüm, yaptığım her şey için;
Ne yaşattıysam sana, kahreder oldu beni!
Hayat zalimdir derler, sakın buna inanma!
Zalim olan bizleriz, ben gibiler mesela!
Yıllar sonra öğrendim, her şeyi, her gerçeği;
Sana yaşattıklarım ezmekte bugün beni…
Özlemle sevişirdik, günler geceler boyu;
Öylesine özlem ki, bir anı boş geçmezdi;
Vücutlarımız içti sevgimizi hoyratça,
İçimdeki yangınlar, bugün de hiç sönmedi.
Şimdi kanar yaralar, yıllar sonra deştikçe,
Derdin var mıdır diye sormayı bilemedim.
Onarmayı isterdim, zaman geriye dönse;
Seni çok sevdim ben, anlatmayı bilmedim!
Günay Tulun
